ಮುಗ್ಧತೆ: ಬತ್ತದ ಒರತೆ

by Nataraj Huliyar

'ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಆಫ್ ಇನ್ನೊಸೆನ್ಸ್’ ಗುಂಗಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಆ ಓದುಗ, ಓದುಗಿಯರು ಮುಗ್ಧತೆಯ ಮ್ಯೂಸಿಯಂನಿಂದ ಹೊರ ಹೋಗಲು ಸಿದ್ಧವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ! ಕಳೆದ ವಾರ ಈ ಅಂಕಣದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ‘ಕಾದಂಬರಿ, ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಮತ್ತು ಮುಗ್ಧತೆ’ READ HERE ಬರೆದವನಿಗಂತೂ ಆ ಮಂಪರಿನಿಂದ ಹೊರ ಬರುವ ತುರ್ತೂ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಇರಾದೆಯೂ ಇರಲಿಲ್ಲ! ಅತ್ತ ಇಸ್ತಾನ್‌ಬುಲ್‌ನ ಒರಾನ್ ಪಾಮುಕ್ ೨೦೦೮ರಲ್ಲಿ 'ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಆಫ್ ಇನ್ನೊಸೆನ್ಸ್’ ಕಾದಂಬರಿ ಬರೆದು, ೨೦೧೨ರಲ್ಲಿ 'ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಆಫ್ ಇನ್ನೊಸೆನ್ಸ್’ ಸಂಗ್ರಹಾಲಯ ಮಾಡಿದ ಮೇಲೂ ಮುಗ್ಧತೆಯ ಗುಂಗಿನಲ್ಲೇ ಇದ್ದ; ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಕ್ಯಾಟಲಾಗ್ ಬರೆವ ನೆಪದಲ್ಲಿ ‘ಇನ್ನೊಸೆನ್ಸ್ ಆಫ್ ಆಬ್ಜೆಕ್ಸ್ಟ್’ ಪುಸ್ತಕ ಬರೆದ; ಅಲ್ಲಿ ಮುಗ್ಧತೆಯ ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೊಸ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳಿದ್ದವು!

ಪಾಮುಕ್ ಇದೇ ಲಹರಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಸಿನಿಮಾ ನಿರ್ದೇಶಕ ಗ್ರಾಂಟ್ ಗೀ ಇಸ್ತಾನ್‌ಬುಲ್ ನಗರಕ್ಕೆ ಬಂದು ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ನೋಡಿ ಬೆರಗಾದ; `ಇನ್ನೊಸೆನ್ಸ್ ಆಫ್ ಮೆಮೊರೀಸ್’ ಎಂಬ ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡಲು ಹೊರಟ. ಈ ಸಿನಿಮಾಕ್ಕೆ ಸ್ಕ್ರಿಪ್ಟ್ ಬರೆಯಲು ಗೀ ಜೊತೆ ಸೇರಿಕೊಂಡ ಪಾಮುಕ್ ಅವನ ಜೊತೆ ಹಲವು ರಾತ್ರಿ ಇಸ್ತಾನ್‌ಬುಲ್ ಸುತ್ತಿದ. ಹೀಗೆ ಸುತ್ತಿ ಸುಳಿದು ‘ಎ ಸ್ಟ್ರೇಂಜ್‌ನೆಸ್ ಇನ್ ಮೈ ಮೈಂಡ್’ ಕಾದಂಬರಿ ಬರೆದ!

ಈ ರಾತ್ರಿಗಳ ಅಡ್ಡಾಟದಲ್ಲಿ ಹಲವು ಫಿಲಸಾಫಿಕಲ್ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಪಾಮುಕ್‌ಗೆ ಎದುರಾದವು: ‘ಈ ನಗರದಲ್ಲಿ ನಾವು ಸುಂದರವಾದ ಏನೋ ಒಂದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿರುವಾಗ ಅಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಸೌಂದರ್ಯ ಆ ವಸ್ತುವಿನಲ್ಲಿದೆಯೋ? ಅಥವಾ ಆ ಸೌಂದರ್‍ಯ ನಮ್ಮ ನಾಸ್ಟಾಲ್ಜಿಯಾದಲ್ಲಿ-ಹಿಂದಣ ನೆನಪಿನ ವಿಷಾದಮಯ ಮಧುರ ಯಾತನೆಯಲ್ಲಿ- ಇದೆಯೋ? ...ಹೀಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಣ ಇರುವ ಪ್ರತಿ ವಸ್ತುವಿನಲ್ಲೂ ಒಂದು ಕತೆಯಿದೆ ಎಂಬುದು ಪಾಮುಕ್‌ಗೆ ಮನವರಿಕೆಯಾಯಿತು: ‘ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಎನ್ನುವುದು ರಾಜರ ಚರಿತ್ರೆಯ, ರಾಷ್ಟ್ರದ ಚರಿತ್ರೆಯ ಸಂಗ್ರಹಾಲಯವಾಗಬಾರದು; ಅಲ್ಲಿ ಆಧುನಿಕ ಕಾದಂಬರಿಯಂತೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನುಷ್ಯರ ಬದುಕು, ಹಾಗೂ ಅವರ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಜೋಡಿಸಿಡಬೇಕು’ ಎನ್ನಿಸಿತು.

‘ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಆಫ್ ಇನ್ನೊಸೆನ್ಸ್’ ಕಾದಂಬರಿ ಬರೆಯಲು, ಅದರ ಜೊತೆಗೆ ಕಾದಂಬರಿಯ ಕಥಾನಾಯಕ ಕೇಮಲ್ ಮಾಡಿದಂಥ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಮಾಡಲು ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಲು ಅಡ್ಡಾಡಿದ ಅನುಭವ ಕುರಿತು ಪಾಮುಕ್ ಬರೆಯುತ್ತಾನೆ: ‘ಸೇದಿ ಬಿಟ್ಟ ಸಿಗರೇಟ್ ತುಂಡುಗಳು, ಆಶ್ ಟ್ರೇಗಳು, ಮಾತ್ರೆಯ ಡಬ್ಬಿಗಳು , ಐಡೆಂಟಿಟಿ ಕಾರ್ಡುಗಳು, ಪಾಸ್‌ಪೋರ್‍ಟ್‌  ಫೋಟೋಗಳು… ಇವನ್ನೆಲ್ಲ ಕಲೆಕ್ಟ್ ಮಾಡುತ್ತಾ ನನಗೆ ಹೊಳೆಯಿತು: ‘ಕಾದಂಬರಿ ಬರೆಯಲು ವಾಸ್ತವಾಂಶಗಳನ್ನು, ಕತೆಗಳನ್ನು ಕಲೆಕ್ಟ್ ಮಾಡುವುದು ಮ್ಯೂಸಿಯಂಗೆ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುವುದಕ್ಕಿಂತ ಭಿನ್ನವಲ್ಲ.’

‘ಕಾದಂಬರಿ ಬರೆಯುವಾಗ ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಕುರಿತು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ; ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಮಾಡುವಾಗ ಕಾದಂಬರಿ ಕುರಿತು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ’ ಎನ್ನುವ ಪಾಮುಕ್, ಮ್ಯೂಸಿಯಂನಲ್ಲಿರುವ ಒಂದೊಂದು ವಸ್ತುವಿನ ಮೂಲಕವೂ ಕತೆ ಹೇಳುವ ತಂತ್ರ ಬಳಸಲು ಯೋಚಿಸಿದ್ದ; ಆದರೆ ಅದು ಕೈಗೂಡಲಿಲ್ಲ. ಕಾದಂಬರಿಯ ವಸ್ತುವೇ ತನ್ನ ತಂತ್ರವನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಎಂದು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ನವ್ಯ ವಿಮರ್ಶೆ ಹಾಗೂ ಕನ್ನಡ ನವ್ಯ ವಿಮರ್ಶೆಗಳು ಹೇಳಿದ್ದು ಕರಾರುವಾಕ್ಕಾಗಿದೆ!

ಅದಿರಲಿ. ಪಾಮುಕ್ ಕಾದಂಬರಿ ಹಾಗೂ ಮ್ಯೂಸಿಯಮ್ಮಿನ ಮುಗ್ಧತೆಯ ಸ್ವರೂಪ ಕುರಿತು ಕನ್ನಡದ ವಿಶಿಷ್ಟ ಲೇಖಕ, ಲೇಖಕಿಯರು ಕಳೆದ ವಾರ ಮಾಡಿದ ಕಾಮೆಂಟುಗಳಲ್ಲಿ ಮುಗ್ಧತೆಯ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಿದ ಕ್ರಮ ಅನನ್ಯವಾಗಿದೆ. ಅಂಥ ಕೆಲವು ಬರಹಗಳು ಕಳೆದ ವಾರದ ಅಂಕಣದ ಕಾಮೆಂಟ್ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿವೆ: READ HERE

ಈ ಬಗೆಯ ತೀವ್ರ ಸ್ಪಂದನಗಳನ್ನು ನಾನು ‘ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ’ ಎನ್ನದೆ ‘ಸಹ-ಬರವಣಿಗೆ’ ಎನ್ನುತ್ತೇನೆ. ಈ ವೆಬ್‌‌ಸೈಟ್ ಹಾಗೂ ಅಂಕಣ ಶುರುವಾದಾಗಿನಿಂದಲೂ ನಾನು ಇದು ಸಾಹಿತ್ಯ, ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳ ಸಹಪಯಣಿಗರ ‘ಕಲೆಕ್ಟೀವ್ ಹುಡುಕಾಟ’ ಎಂದೇ ನಂಬಿ ಬರೆಯುತ್ತಾ, ಹಲವರಿಂದ ಕಲಿಯುತ್ತಾ ಬಂದಿರುವೆ.

ಗೆಳೆಯರಾದ ಬಂಜಗೆರೆ ಜಯಪ್ರಕಾಶ್, ಗುಂಡಣ್ಣ ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರು, ಚಂದ್ರಶೇಖರ ತಾಳ್ಯ- ಮೂವರೂ ವಿಭಿನ್ನ ಧಾರೆಯ ಲೇಖಕ-ಬುದ್ಧಿಜೀವಿಗಳು. ಬಂಜಗೆರೆ ಹಾಗೂ ಗುಂಡಣ್ಣ ಮಾರ್ಕ್ಸಿಸ್ಟ್ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಒಪ್ಪಿದವರು. ಚಂದ್ರಶೇಖರ ತಾಳ್ಯ ಕವಿ ಹಾಗೂ ಪ್ರಗತಿಪರ ಧಾರೆಗಳನ್ನು ಒಪ್ಪಿದ ಚಿಂತಕ. ಈ ಮೂವರೂ ತಾವು ಕಂಡ ಮಗ್ಧತೆಯ ಲೋಕಗಳನ್ನು ಕುರಿತು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ.  ಬಂಜಗೆರೆ ಹುಡುಕಿದ ಭಾರತೀಯ ಕಾದಂಬರಿಗಳು, ಸಿನಿಮಾಗಳವರೆಗಿನ ಪ್ರೇಮಲೋಕ; ಮಗ ಶಶಾಂಕನ ವಸ್ತುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಗುಂಡಣ್ಣನವರ ಎದೆಯ ದನಿ; ಸಲೀಂ-ಅನಾರ್ಕಲಿ, ದೇವದಾಸ್, ಅಮೃತಾ ಪ್ರೀತಂವರೆಗೂ ಕೈ ಚಾಚಿದ ಕವಿ ಚಂದ್ರಶೇಖರ ತಾಳ್ಯ…

ಈ ಪಟ್ಟಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ… ‘ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಆಫ್ ಇನ್ನೊಸೆನ್ಸ್’ ಮೂಲಕ ಹಬ್ಬಿದ ಮುಗ್ಧತೆಯ ಲೋಕ ಕಂಡು ಭಾವಪರವಶರಾದ ಕೆ. ಪುಟ್ಟಸ್ವಾಮಿ ಸಿನಿಮಾ ಚರಿತ್ರಕಾರರು, ವಿಜ್ಞಾನ ಬರಹಗಾರರು. ಕ್ಲಾಸ್ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಮುಗ್ಧತೆಯ ಹುಡುಕಾಟ ನಡೆಸಿರುವ ಮಂಜುನಾಥ ನೆಟ್ಕಲ್, ಶಿವಲಿಂಗೇಗೌಡ ನನ್ನ ಎಂ.ಎ. ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಾಗಿದ್ದವರು; ಈಗ ಕನ್ನಡ ಅಧ್ಯಾಪಕರು. ಮ್ಯೂಸಿಯಮ್ಮಿನ ಮುಗ್ಧತೆಗೆ ಮನಸೋತವರಲ್ಲಿ ಮೂವರು ಕನ್ನಡದ ಪ್ರಖರ ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ ಚಿಂತಕಿಯರು. ಶೂದ್ರ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್ ಹಲಬಗೆಯ ಚಿಂತನೆಗಳ ವೇದಿಕೆಯಾಗಿದ್ದ ‘ಶೂದ್ರ’ ಮಾಸಪತ್ರಿಕೆ ನಡೆಸಿದವರು; ಕತೆಗಾರರು… ಎ.ಎಸ್. ಪ್ರಭಾಕರ್ ವಿಶಿಷ್ಟ ಸಮಾಜ ವಿಜ್ಞಾನಿ; ಹಿರಿಯರಾದ ಬಿ.ಸಿ. ಪ್ರಭಾಕರ್ ಫಿಸಿಕ್ಸ್ ಪ್ರೊಫೆಸರ್‌.; ಹರಿಹರದ ಗುರುಪ್ರಸಾದ್ ವಿಶಿಷ್ಟ ಸಾಹಿತ್ಯಜೀವಿ, ನಿರಂಜನ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಪ್ರೊಫೆಸರ್‌, ಡಾಮಿನಿಕ್ ಕನ್ನಡ ಪ್ರೊಫೆಸರ್‌…

ಇದು ವಂದನಾರ್ಪಣೆಯ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲ! ನಮ್ಮ ಈ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮುಗ್ಧತೆಯ ಹುಡುಕಾಟ ಎಲ್ಲ ವಲಯಗಳಲ್ಲೂ ನಡೆಯುತ್ತಿರುತ್ತಿದೆ; ಇದು ಎಂದೂ ಬತ್ತದ ಒರತೆ ಎಂಬ ಸಂಭ್ರಮವನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಈ ಕೆಲವು ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿರುವೆ. ಕನ್ನಡ ಪ್ರಗತಿಪರ ವಲಯದ ಈ ಎಲ್ಲರೂ ಒರಾನ್ ಪಾಮುಕ್ ಕೊಟ್ಟ ಮ್ಯೂಸಿಯಮ್ಮಿನ ಮುಗ್ಧತೆಯ ಹೊಸ ರೂಪಕ ಕಂಡು ರೋಮಾಂಚನಗೊಂಡವರು; ಗೆಳೆಯ, ಗೆಳತಿಯರ ಆಪ್ತ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಶುರುವಾದ ಮುಗ್ಧತೆಯ ಮರು ಹುಡುಕಾಟ ಕಂಡು ಮುಗ್ಧತೆಯ ಹುಡುಕಾಟದ ಇನ್ನಷ್ಟು ಚರ್ಚೆಗಳತ್ತ ತಿರುಗಿದೆ.

ಮನೋವಿಜ್ಞಾನಿ ರೋಲೋ ಮೇ ಹೇಳುವ ಎರಡು ಬಗೆಯ ಮುಗ್ಧತೆಗಳನ್ನು ಅಶೀಶ್ ನಂದಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತಾರೆ; ಈ ಬಗ್ಗೆ ನನ್ನ ಇನ್ನಿತರ ಪುಸ್ತಕಗಳಲ್ಲಿ ಚರ್ಚಿಸಿರುವೆ: ಒಂದು, ನಿಜ ಮುಗ್ಧತೆ (ಅಥೆಂಟಿಕ್ ಇನ್ನೊಸೆನ್ಸ್). ಮತ್ತೊಂದು, ಭೋಳೆ ಮುಗ್ಧತೆ (ಸ್ಯೂಡೋ ಇನ್ನೊಸೆನ್ಸ್). ರೋಲೋ ಮೇ ಪ್ರಕಾರ, ನಿಜ ಮುಗ್ಧತೆಗೆ ಕೇಡಿನ ಅರಿವಿರುತ್ತದೆ; ಭೋಳೆ ಮುಗ್ಧತೆ ಕೇಡನ್ನು ಅರಿಯದೆ ಅಥವಾ ಕಡೆಗಣಿಸಿ ಮುಂದೆ ಸಾಗುತ್ತದೆ.

ಮಾನವರ ಒಳಿತಿನ ಶಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರೊಳಗಿನ ಒಳಿತನ್ನು ಹೊರ ತರುವುದರಲ್ಲಿ, ನಂಬಿಕೆಯಿದ್ದ ಗಾಂಧೀಜಿಗೆ ವಸಾಹತುಕಾರ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಸೃಷ್ಟಿಸುವ ಕೇಡಿನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅರಿವಿತ್ತು. ಕೇಡಿನ ವ್ಯಾಪಕ ಸ್ವರೂಪ ಕಂಡು ಅದನ್ನು ಬದಲಿಸಲು ಹೋರಾಡಿದ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್, ಲೋಹಿಯಾ ಥರದವರಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಪ್ರಖರ ಬೌದ್ಧಿಕತೆ ಹಾಗೂ ತೀಕ್ಷ್ಣ ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕ ನೋಟದ ನಂತರ ಚಿಮ್ಮುವ ನಿಜ ಮುಗ್ಧತೆಯ ಸ್ವರೂಪವೇ ಬೇರೆ! ಅದು ಒಂದು ಬೃಹತ್ ಥೀಸಿಸ್ ಬರೆಯುವಂಥ ವಿಸ್ತೃತ ವಲಯ!  

ಆದರೆ ‘ಮ್ಯೂಸಿಯಂ ಆಫ್ ಇನ್ನೊಸೆನ್ಸ್’ ಈ ಎರಡೂ ಮುಗ್ಧತೆಗಳಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾದ, ನಮ್ಮೊಳಗೆ ಹುದುಗಿರುವ, ಯಾವ ವೈಚಾರಿಕ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಕ್ಕೂ ಸಿಕ್ಕದ ಕೋಮಲ ಮುಗ್ದತೆ. ಇದನ್ನು ರೊಮ್ಯಾಂಟಿಕ್ ಮುಗ್ಧತೆ ಎನ್ನುವುದು ಕೂಡ ಸೀಮಿತವಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ‘ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಥವಾ ಕಲೆಗೆ ಮಾತ್ರ ಈ ಮುಗ್ಧತೆಯನ್ನು ಕಾಯಮ್ಮಾಗಿ ರಕ್ಷಿಸುವ, ಆದರ್ಶವಾಗಿ ಬಿಂಬಿಸುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿದೆ’ ಎಂದರೆ, ‘ಇದು ರೊಮ್ಯಾಂಟಿಕ್’ ಎಂದು ಮೂಗು ಮುರಿಯುವವರು ಇರಬಹುದು. ಆದರೂ ಉಛಾಯಿಸಿ ಹೇಳಿಯೇ ಬಿಡುವೆ: ‘ನೋಡಿ! ಕೊನೆಗೂ ಈ ಕೆಳಕಂಡವರೆಲ್ಲ ನಮಗೆ ಸಿಕ್ಕುವುದು ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲೇ’:

ಬೇಂದ್ರೆ ಹಾಗೂ ಕುವೆಂಪು ಕಾವ್ಯದ ನೂರಾರು ಕಣ್ಣುಗಳು, ಪಾತ್ರಗಳು; ಸೀತೆ-ಹೂವಯ್ಯ, ಗುತ್ತಿ (ಕುವೆಂಪು: ಕಾನೂರು ಹೆಗ್ಗಡಿತಿ, ಮಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮದುಮಗಳು); ಸರಸ್ವತಿ (ಶಿವರಾಮ ಕಾರಂತ: ಮರಳಿ ಮಣ್ಣಿಗೆ); ವೆಂಕಟಶಾಮಿ (ಮಾಸ್ತಿ: ವೆಂಕಟಶಾಮಿಯ ಪ್ರಣಯ); ಅಪ್ಪು, ಚಿರಕುಂಡ (ನಿರಂಜನ: ಚಿರಸ್ಮರಣೆ); ಮಂದಣ್ಣ-ಕರ್ವಾಲೋ (ತೇಜಸ್ವಿ: ಕರ್ವಾಲೋ); ಸಾಕವ್ವ, ಪುಟಗೌರಿ; ಕುಸುಮ- ಚೆನ್ನ (ಕೇರಾಫ್ ದೇವನೂರು: ಒಡಲಾಳ, ಕುಸುಮಬಾಲೆ); ದೇವದಾಸ್ (ಶರತ್ ಚಂದ್ರ ಚಟ್ಟೋಪಾಧ್ಯಾಯ/ಅಕ್ಕಿನೇನಿ ನಾಗೇಶ್ವರರಾವ್/ ಶಾರೂಖ್ ಖಾನ್: ದೇವದಾಸ್); ಸನಾದಿ ಅಪ್ಪಣ್ಣ(ಕೃಷ್ಣಮೂರ್ತಿ ಪುರಾಣಿಕ/ ರಾಜ್‌ಕುಮಾರ್: ಸನಾದಿ ಅಪ್ಪಣ್ಣ); ಚ.ಸರ್ವಮಂಗಳ-ಸ. ಉಷಾ-ಸವಿತಾ ನಾಗಭೂಷಣ-ಪ್ರತಿಭಾ ನಂದಕುಮಾರ್-ಎಚ್‌.ಎಲ್.ಪುಷ್ಪ-ತೇಜಶ್ರೀ-ಭುವನಾ ಹಿರೇಮಠ… ಮೊದಲಾದ ನೂರಾರು ಕವಯಿತ್ರಿಯರ ಕವಿತೆಗಳ ಸಾವಿರಾರು ಸ್ತ್ರೀಯರು;  ದು. ಸರಸ್ವತಿಯವರ ಸಣ್ತಿಮ್ಮಿ; ರಾಜೀವ (ಟಿ.ಕೆ. ರಾಮರಾವ್/ ರಾಜ್‌ಕುಮಾರ್: ಬಂಗಾರದ ಮನುಷ್ಯ); ಜೂಲಿಯೆಟ್ (ಶೇಕ್‌ಸ್ಪಿಯರ್: ರೋಮಿಯೋ ಜೂಲಿಯೆಟ್); ಹಕೀಮ ಅಲಾವಿಖಾನ್, ಪಾರ್ವತಜ್ಜಿ (ಲಂಕೇಶ್: ಗುಣಮುಖ; ವೃಕ್ಷದ ವೃತ್ತಿ), ಹಡೆ ವೆಂಕಟ (ಅನಂತಮೂರ್ತಿ: ಸೂರ್‍ಯನ ಕುದುರೆ); ಮೊಗಳ್ಳಿ ಗಣೇಶರ ಕಥಾಪಾತ್ರಗಳು; ಕೃಷ್ಣಮೂರ್ತಿ ಬಿಳಿಗೆರೆಯವರ ಕೃತಿಗಳ ಹಳ್ಳಿಗರು; ಫ್ಲೋರೈಂಟೈನೋ ಅರಿಝಾ (ಮಾರ್ಕ್ವೆಜ್: ಲವ್ ಇನ್ ದ ಟೈಮ್ ಆಫ್ ಕಾಲರಾ); ರೈತ ಲೆವಿನ್ (ಟಾಲ್‌ಸ್ಟಾಯ್ : ಅನ್ನಾಕರೆನಿನಾ)…

ಈ ಬರಹ ಬರೆವ ಗಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಸಹಜವಾಗಿ, ಛಕ್ಕನೆ ಹೊಳೆದ ಈ ಪಾತ್ರಗಳ ಪಟ್ಟಿಗೆ ಕೊನೆಯೇ ಇಲ್ಲ…ನಿಮ್ಮ ನಿಮ್ಮ ಆಯ್ಕೆಯ ಪಾತ್ರಗಳನ್ನು ಈ ಪಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿಸಿರಿ! ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕೊಂಚ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ವಚನಯುಗಕ್ಕೆ ಹೋದರಂತೂ, ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿ, ನೀಲಮ್ಮ, ಆಯ್ದಕ್ಕಿ ಲಕ್ಕಮ್ಮ, ಬಸವ, ಅಲ್ಲಮಾದಿಗಳ ವಚನಗಳಲ್ಲಿ ಹರಿವ ಮುಗ್ಧತೆಯ ರಸ… ಜ್ಞಾನೋದಯದ ನಂತರ ಬುದ್ಧನಿಗೆ ದಕ್ಕಿರಬಹುದಾದ ಮುಗ್ಧತೆ…. ಈ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಮೈದುಂಬಿ ವಿವರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಕಿ.ರಂ. ನಾಗರಾಜ್ ಅವರಿಗೆ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಂಭ್ರಮವೇ ಕೊಟ್ಟ ಅನನ್ಯ ಮುಗ್ಧತೆ…

ಮೇಲೆ ಹೇಳಿರುವ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕೃತಿಗಳ ಅನೇಕ ಪಾತ್ರಗಳು ಎಲ್ಲೋ ಒಂದೆಡೆಯಲ್ಲಿ ಲೋಕದ ಅಸಲಿ ಜನರ ಕಲಾ ತದ್ರೂಪಿಗಳು, ಅಥವಾ ಆದರ್ಶೀಕರಿಸಿದ ಪಾತ್ರಗಳು, ನಿಜ; ಆದರೆ ಅವರ ಮುಗ್ಧತೆ, ಸುಂದರವಾಗಿ, ಪ್ರಿಯವಾಗಿ ಕಾಣುವುದು ಸಾಹಿತ್ಯ ಲೋಕದಲ್ಲೇ; ಅವರೆಲ್ಲ ನಮ್ಮೊಳಗಿನ ಮುಗ್ದತೆ, ಆದರ್ಶ, ಸಹನೆ, ತಾಳಿಕೆ, ಒಳಿತಿನ ಲೋಕಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಲೆತ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ; ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರು ನಮ್ಮ ಆರಾಧನೆ, ವಿಸ್ಮಯ, ಪ್ರೀತಿಗಳಿಗೆ ಪಾತ್ರರು!

ಹ್ಯಾಪಿ ಇನ್ನೊಸೆನ್ಸ್!

ಬ್ಲಾಗ್ ಫಾಲೋ ಮಾಡಲು ಒಪ್ಪಿ, ಕ್ಲಿಕ್ ಮಾಡಿ; ನೋಟಿಫಿಕೇಶನ್ ಪಡೆಯಿರಿ, ಶೇರ್ ಮಾಡಿ: FOLLOW
ಬಿಡುವಾದಾಗ ಭೇಟಿ ಕೊಡಿ, ಶೇರ್ ಮಾಡಿ: https://natarajhuliyar.com 
ಬಿಡುವಾದಾಗ ನೋಡಿ, ಶೇರ್ ಮಾಡಿ: YouTube Channel Link